Page 18 - The 9th Graduate Integrity Conference Proceeding

ึ
ิ
การใช้ข้ผ้งเป็นวัสดุของช้นงานต้งต้น ได้ผลออกมาตรงตามจุดประสงค์ท่ต้องการ คือ มีความเหลวเพียงพอท่ไหลลง
ี
ั
ี
ี
ี
ิ
ิ
ื
แบบหล่อซิลิโคนได้ และเม่อท้งให้แข็งตัวสามารถแกะออกจากแบบโดยได้ช้นงานท่สมบูรณ์และไม่เกิดความเสียหายต่อแบบหล่อ
ซิลิโคน
ี
�
ี
ี
ึ
ึ
ื
เม่อนาช้นงานข้ผ้ง ท่หล่อเสร็จแล้วมาสร้างแบบหล่อซีเมนต์ ช้นงานขี้ผ้งมีความแข็งแรงเพียงพอท่จะรับนาหนักกดทับ
�
ิ
ิ
�
ั
ี
จากปูนซีเมนต์โดยไม่เสียรูป ทาให้ได้ลวดลายท่ตรงตามแบบต้งต้น และด้วยความยืดหยุ่นมีความเหนียวในตัวเอง จึงสามารถ
แกะขี้ผึ้งออกจากแบบหล่อซีเมนต์ได้โดยไม่ท�าให้แบบหล่อเสียหาย
7. ผลการวิจัย
กระบวนการท�าแบบหล่อ ทั้ง 3 ครั้งด้วย วัสดุที่ต่างกัน ผลของขั้นตอนที่ 1 แบบชิ้นงานทั้ง 7 แบบ สามารถสร้าง
ี
ั
ั
แบบหล่อซิลิโคนได้ โดยช้นงานปูนปลาสเตอร์และแบบหล่อซิลิโคน ไม่เกิดความเสียหายในข้นตอนถอดแบบ ผลของข้นตอนท่ 2
ิ
ั
ิ
สามารถเทแบบหล่อช้นงานท้ง 7 แบบได้ แต่มีปัญหาในข้นตอนการถอดแบบ ไม่สามารถถอดแบบช้นงานออกจากแบบหล่อได้
ั
ิ
จ�าเป็นต้องใช้สิ่วเซาะชิ้นงาน ท�าให้ชิ้นงานพังทั้งชิ้น และแบบหล่อซีเมนต์เกิดความเสียหายบางส่วน การเปลี่ยนวัสดุชิ้นงาน
จากปูนปลาสเตอร์เป็นขี้ผึ้ง ชิ้นงานที่ถอดออกมาเกิดความเสียหายแต่ได้แบบหล่อซีเมนต์ที่สมบูรณ์
ตารางที่ 1.7 ตารางแสดงการประเมินสภาพชิ้นงานและแบบหล่อหลังจากถอดแบบ

หมายเหตุ:  ประเมินสภาพว่าสมบูรณ์  ประเมินสภาพว่า เกิดความเสียหาย
ที่มา: ผู้วิจัย (2560)

ผลงานวิจัยในโครงการประชุมวิชาการระดับบัณฑิตศึกษา
11 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล.