Page 172 - The 12th Graduate Integrity Conference Proceeding
P. 172

ู
                                     ู
                                                         
                                                            
                        ่
                  ตารางที 5 (ตอ) แสดงขอมลรปจำลองแนวทางการแกไขปจจยแสง
                            
                                                              ั


                              ู
                             รปจำลองแนวทางการแกไขปจจยแสง                        แนวทางการแกไข
                                                  ั

                                                                  โถงทางเดินภายในอาคาร (อาคารเรียนรวม)
                                                                   ิ
                                                                   ่
                                                                  เพมจำนวนดวงโคมในโถงทางเดินภายในอาคาร

                                                                  ทางเดินภายนอกอาคาร (ตอนกลางคน)
                                                                                          ื
                                                                  เพิ่มจำนวนดวงโคมตามทางเดินภายนอกอาคารใหกระจายในหลายๆ
                                                                                 ่
                                                                         
                                                                  ตำแหนงใหความสวางทงถงเพือไมใหสวางแคจุดเดยว
                                                                       
                                                                                       
                                                                                    ่
                                                                                         
                                                                                                 ี
                                                                                              
                                                                                  ึ
                                                                                 ั

                       ู
                       
                        ิ
                         ั
                  ทมา: ผวจย (2564)
                   ่
                   ี

                             6.2.2  หองเรียนแบบบรรยาย (อาคารเรียนรวม) หองสมุด (อาคารเรียนรวม) ควรปรับเปลี่ยนสี ผนัง เฟอรนิเจอร  
                  หรือ แทรกตามสวนประกอบรายละเอียดของอาคาร ใหดูมีสีสัน ดูใหมขึ้นมีชีวิตชีวา ตามความเหมาะสม สวนโถงทางเดินภายใน
                                                                 ิ
                                         ู
                                                              ิ
                                                                                                         ่
                                                                                       ่
                                                                              ู
                  อาคาร(อาคารเรียนรวม อาคารบรณาการ อาคารเรียนภาควิจตรศลป)  ทาสีใหมใหดสะอาด เปลียนสีภายในอาคารจากทีมแตสีขาว
                                                                                                            
                                                                                                          ี
                                                                             
                                                                    
                                                                           
                                                  
                  อาจใชเปนสีซีเปยสีประจำคณะผสมสีขาวใหออนลง หรือ โทนสีที่กระตุนใหตื่นตัว สวนประกอบรายละเอียดของอาคาร และเสา
                  เพิ่มสีสัน หรือ มีกราฟฟก ที่เกี่ยวกับงานออกแบบ คำปรัชญาเพื่อสรางแรงบันดาลใจ และพลังขับเคลื่อน มีทฤษฎีกลาวไววา สีม ี
                                                                                                              ิ
                  อิทธิพลตอ จิตวิญญาณ สังเกตเห็นสีที่ใหบรรยากาศที่สวย สดใส เชน แสงทองของพระอาทิตย สีของน้ำทะเล มักทำใหเกด
                                                                     
                                         ั
                                           ั
                                             ึ
                                                 
                                                                                                               ั
                                                                
                                                           
                                                              ุ
                                                                                          ู
                                                     ิ
                                                   ี
                                                                    ิ
                                                       ิ
                          ี
                       
                                    
                          ่
                             
                             ุ
                  ความรูสึกทอบอนและเปนสุข ดงน้นจงนับวาสมีอทธพลตอมนษย (ธนตา เทพหนู, 2561, น.15-16) รปภาพ งานศิลปะ ของประดบ
                                                                   
                  คุณคาตอจิตใจ สิ่งที่ศรัทธาที่มีผลภายในจิตใจ เปนแบบเฉพาะที่เปนพลังขับเคลื่อนทั้ง กาย จิต วิญญาณ (โกศล จึงเสถียรทรัพย,
                                                                                                               
                  2553, น.53)
                                                                                        ี
                                                                                             
                             6.2.3  ควรลดปญหาเรืองเสียงรบกวนจากกจกรรมตาง ๆ ทสงผลกระทบตอการเรยนในหองเรียน หรอ พนททำงาน
                                                                                                           ่
                                                                                                           ี
                                                            ิ
                                                                        ี
                                                                        ่
                                                                                                     ื
                                                                         
                                                                                                        ื
                                                                                  
                                                                                                        ้
                                             ่
                  และกิจกรรมภายในอาคาร โดยมีทฤษฎการพัฒนาระบบการดูดซบเสียงภายในอาคาร ใหดีขึ้น ไมวาจะเปนระบบผนัง พื้น หรือฝา 
                                                                                         
                                                                 ั
                                                                                              
                                               ี
                  เพดาน ควรเลือกใชวัสดุซับเสียง เชน ผามาน พรม กระเบื้องยางไวนิลวิทยาศาสตรที่เปนมวน หรือแผนดูดซับเสียง ตามความ
                                                    ั
                                                        ื
                                                        ้
                                                       
                                                              ็
                                                                                      
                  เหมาะสมของอาคาร ซงมผลการศึกษาวา ลำพงแคพน พรมกสามารถลดเสียงรบกวนไดมากกวา 70% และอาจมีเสียงดนตรีเบา ๆ
                                               
                                    ี
                                  ึ
                                  ่
                                      ี
                  ภายในอาคาร (โกศล จงเสถยรทรพย, 2553, น.74)
                                            
                                          ั
                                  ึ
                                                                             ั
                             6.2.4  คุณภาพอากาศ พื้นที่ภายในอาคารเรียนควรมีผลิตภัณฑปรบอากาศวางใน หองเรียน หองน้ำ พื้นที่ทำงาน
                                     
                  เพื่อดับกลิ่นไมพึ่งประสงค และเพิ่มคุณภาพอากาศภายในอาคารดวยเครื่องเติมอากาศสะอาด (Fresh Air) หรือ พัดลมดูดอากาศ
                                                 ิ
                                                 ่
                                                              ุ
                                                                                                              
                                                                                                            
                                         
                                                                                                   
                                                                                  ี
                                                                    
                                                                               ่
                  สวนภายนอกอาคารเรยนปลูกตนไมทสงกลนหอม เชน พชสมนไพร  หองเรียนเวลาทีไมมการเรียนการสอนควรเปด ประต หนาตาง
                                                        
                                                           ื
                                             ่
                                             ี
                                              
                                  ี
                                                                                                         ู
                  ใหอากาศถายเท และสิ่งที่สามารถปรับอารมณใหสงบลงไดอยางดี หลังจากที่ไดปรับคุณภาพ ของอากาศใหดีแลว คือ การเพม
                                                                                                              ิ
                                                                                                              ่
                                  ่
                                                                                                   
                                                                    ุ
                                         ั
                                       ้
                   ุ
                                                                                                             
                                                                                 ุ
                                                                                      ั
                              
                                                                                ี
                                                                               ่
                  คณภาพอากาศดวยกลินของนำมนหอมระเหยของบรรดาพืชพรรณสมนไพรตาง ๆ ทมคณสมบติในการเยียวยา ดานอารมณไดเปน
                                                                               ี
                                                                                                               
                  อยางดทเราเรียกวา สุคนธบำบด (Aroma Therapy) (โกศล จงเสถยรทรัพย, 2553, น.42)
                                                                        
                                        ั
                    
                       ี
                        ่
                                                                  ี
                        ี
                                                               ึ
                             6.2.5  การลดปญหาความแออัดคณะสถาปตยกรรมศาสตร สจล. ในพื้นทหองสมุดควรจัดวางเฟอรนิเจอรใหม ี
                                                                                    ่
                                                                                    ี
                                                       
                  ระยะหางที่ใชงานไดงาย รูปแบบการจัดที่นั่งที่มีใหเลือกหลากหลายสำหรับคนเดียว หรือกลุม โรงอาหารควรเพิ่มรานอาหารและ
                           ั
                                                                                        ั
                                                                                       ี
                                                                                       ่
                                                    ั
                                            ่
                  กระจายไปทง 2 ฝงของโรงอาหารเพอกระจายนกศกษาไมไปรวมทีจดเดยว และการจัดการพืนทจดแสดงงานกบพนทวาดภาพของ
                                                                                     ้
                           ้
                                                                                                      ี
                                                                                                 ั
                                                       ึ
                                                                      ี
                                                                                                    ื
                                                                                                    ้
                                                                   ุ
                                                                                                      ่
                                            ื
                                                                  ่
                               
                                                        ึ
                               ิ
                                                                                                              ่
                                  ิ
                  นักศึกษาสาขาวิจตรศลป ใหเพียงพอตอจำนวนนักศกษา ซึ่งมีทฤษฎีการแกปญหาความแออัดกลาวไววาการจัดการพื้นที่เพื่อเพม
                                    
                                                                          
                                                                                                              ิ
                                                                                              
                                                                                                  
                                                                                                 ่
                                                                                                        
                                                                                                             ่
                                                                                                 ี
                       
                                                               ั
                                                       ี
                                                                    ้
                     ี
                     ่
                                            ื
                                            ้
                                         ่
                                                
                                               ี
                                               ่
                                                                    ึ
                                                                                       ี
                                                                                       ่
                                                                                   ิ
                                                                                      
                  พนทใชสอยตาง ๆ การปรับเปลียนพนทใชสอยใหมความสวนตวมากขน การจดวางเฟอรนเจอรทมระยะหางทใชงานไดงาย เปลียน
                                                                                         ี
                   ื
                                                                          ั
                   ้
                  รูปแบบเฟอรนิเจอรใหมีขนาดที่ชวยประหยัดพื้นที่ ที่สามารถซอน พับเก็บ ซอนกันได การจัดที่นั่งใหมีรูปแบบที่นั่งใหเลือกได 
                                               ่
                                               ั
                                   ่
                                            ื
                                   ั
                           ้
                                                             ิ
                                                                    ู
                  หลากหลายทังสำหรับนงคนเดียว หรอนงเปนกลม (วมลสิทธ หรยางกร และคณะ, 2556, น. 229-231)
                                                             ์
                                                     
                                                 
                                                        ิ
                                                     ุ
                                                               163
   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177