Page 142 - The 13th Graduate Integrity Conference Proceeding
P. 142

สรุปการอภิปรายผล โดยอาศัยประสบการณของบุคคลที่มีตอพื้นที่ที่เกิดจากความเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมย
                                                                                                        ั
                                                                                                        ่
               พฤติกรรมการใชพื้นที่ครัวมีความแตกตางระหวางครัวอีสานสมัยใหมและครัวอีสานดั้งเดิม คือ การเขามาของเทคโนโลยีสิง
                                                  ่
                                                                         ั
                                                                           ี
                                                          ื
                                                            ี
                                                            ่
                                                                    
                                                          ้
                                                                                 ุ
                                                                                       ้
               อำนวยความสะดวกทีมบทบาทสำคัญแตการเปลียนแปลงพนทและการใชงานครวอสาน สรปไดดังน (ตางรางท 1)
                                                                                              ี
                                                                                              ่
                                ี
                                                                                    
                               ่
                                                                                       ี
                       ่
                                                    
                                                       ั
                                                             ั
                                                                        
                  ตารางที 5.1 แสดงความเหมือนและความแตกตางกนของครวอสานสมยใหมและครัวอสานดังเดม
                                                                                      ิ
                                                                                ี
                                                                                    ้
                                                                    ั
                                                               ี
                      ี
                  ครวอสานสมัยใหม                                ครวอสานดังเดิม
                                                                   ั
                    ั
                                                                     ี
                                                                        ้
                                     ื
                                 ั
                           ็
                              
                                                 
                                              ู
                                                      ู
                                                   
                                          ื
                                       
                                             ี
                                             ่
                  จะปรากฏใหเหนอยูในสงคมเมองบานเรอนทถกสรางดวยรปแบบนิยมจะ จะปรากฏใหเห็นอยูในสังคมชนบทในที่นี้ไมไดหมายความวา
                                                               ่
                         
                     ั
                                                               ี
                                   ั
                              ั
                                                        
                                                        
                  มครวมาพรอมกับตวบานครวสมยใหมนจะไดรบอิทธิพลจากฝงตะวันตกท เปนพื้นที่หางไกลความเจริญแตเปนสังคมที่ยังคงรูปแบบการ
                   ี
                                              ั
                                      ั
                                
                                          ี
                                          ้
                  นิยมประกอบอาหารบนเคานเตอรยกสูง มีการใชอุปกรณอำนวยความ ใชงานแบบดั้งเดิมไว ดังจะเห็นไดจากผลการศึกษาที่วาไมวา
                                                                           ่
                  สะดวกอยางเครื่องใชไฟฟาเปนอุปกรณหลัก มีการจัดวางพื้นที่ท จะมเทคโนโลยีสงอำนวยความสะดวกเครืองใชไฟฟาใดๆทครว ั
                                                                           ิ
                                                                                          ่
                                                                                                    ่
                                                                                                    ี
                                                               ี
                                                                    ี
                                                               ่
                  สอดคลองกับเครื่องใชไฟฟา มีการประกอบเฟอรนิเจอรตายตัว ซึ่งตาง ในสังคมชนบทก็ยังคงใชเตาถานประกอบอาหารซึ่งเปนหัวใจ
                  จากครัวดั้งเดิมที่ทุกอยางสามารถปรับเปลี่ยนได มีความยืดหยุนของ หลักของครัวอีสานดั้งเดิม ตามความเชื่อของชาวบานที่วา
                   ุ
                  อปกรณ การจดวาง ตำแหนงการวางเตาถาน เปนตน       อาหารทีใชเตาถานประกอบอาหารจะอรอย นุมนวล กลม
                                                
                                                                       ่
                       
                                                 
                                   
                           ั
                                                                                            ่
                                                                              ี
                                                                                ่
                                                                                ิ
                                                                                                      ่
                                                                             ี
                                                                                             
                                                                   
                                                                                            ี
                                                                 กลอม และรสชาติดมกลนหอมกวาอาหารทใชเตาประเภทอืน
               6. ขอจำกดในการวจย
                         ั
                                   ั
                                 ิ
                    
                      เนื่องจากการศึกษานี้เปนการศึกษานำรอง และมีเวลาจำกัดจึงเขาถึงกลุมผูใหขอมูลจำนวนไมมากนัก ในขั้นตอน
                     
                                          ่
                                            ื
                                                                    ั
                     ิ
                                                                                 ู
                                                          
                                                                              
                                                                               
                                                                            
                                               
                
                                                                          ิ
                       ั
                                                                                    ี
               ตอไปผูวจยจะตองตรวจสอบความเชือถอได (Credibility) วาสอดคลองกบความคดผูใหขอมลเพยงใด
                                      ั
                                            
                                     ิ
                                          ้
               7. ขอเสนอแนะในการวจยครังตอไป
                    
                               ้
                            ั
                                                         ั
                                                                                             
                                 
                                                     ื
                                                     ้
                                                       ี
                                                       ่
                                                                              ิ
                                            ู
                                                                   ิ
                                                                                 ่
                                                                ื
                                                                ้
                                                                                                 ่
                                                                                                 ื
                                                                     
                           ิ
                     ในการวจยครังตอไปควรศึกษารปแบบการพนทครวในบานพนถนรวมสมัยในบรบทอน ๆ  ประกอบดวย เพอนำมาเปน
                                                                                 ื
                                                                   ่
                                                                  
               แนวทางในการเสนอแนะการออกแบบในอนาคต ทั้งการจดวางตำแหนงเครื่องเรือนใหความเหมาะสมกบสภาพแวดลอม และ
                                                         ั
                                                                             
                                                                                          ั
               เพื่อเปนกรณีศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบพื้นที่ครัวและการจัดวางตำแหนงเตา อุปกรณการทำครัวในบริบทอื่น ๆ ในอนาคต
                
               ตอไป
               เอกสารอางอง
                       
                           ิ
                       ิ
                                                                         ี
                                                                                  ้
                                      ู
                                                                                             ิ
                                              ั
                                                                                    ี
                                                              ั
                         ิ
                                                                                                     
                                                                      ิ
                                                                                                       ั
                                                     
                                                                      ่
               วชรพงษ กตตราช.  (2562).  รปแบบการจดวางองคประกอบในผงเรือนพนถนอสานแถบลุมนำช.  วารสารวชาการหนาจว,
                                                                    ื
                                                                    ้
                 ิ
                      
                                                                                                       ่
                                                                                
                      2562 (ฉ.16,2) , 100-119
               นาตยา คงอย.  2561.  การเปลียนแปลงวฒนธรรมครัวดงเดมสูครวสมยใหมของหมบานกสนตรตน.  วารสารอกษรศาสตร 
                                                                  ั
                         ู
                                                                                    ั
                                                               ั
                         
                                                                      
                                      ่
                                                        ั
                                                                             
                                                                                 ั
                                                        ้
                                                                                
                                                                                ู
                                                                                      
                                                                           
                                                             
                                                                                               ั
                                              ั
                                                                           ู
                                                           ิ
                               ั
                                 ิ
                      มหาวทยาลยศลปกร, 2561(40,2) , 276-297
                           ิ
                                                                                           
                                                                                        ิ
                                                                      ้
                                         ั
                  ุ
                                                                    ึ
                                                
                                                                                    ิ
                       
               อนชต สิงหสุวรรณ.  (2553).  ประวตศาสตรนพนธอสาน พ.ศ. 2475 ถงสินทศวรรษ 2520.วทยานพนธอกษรศาสตรมหา
                                           ิ
                                                                                            ั
                                                      ี
                                                 ิ
                   ิ
                                           ึ
                                                    ิ
                                                          ิ
                      บณฑต สาขาประวัติศาสตรศกษา, มหาวทยาลัยศลปกร.
                        ั
                          ิ
               กมล วงษคำ. (2545).  คตความเชือเกยวกบการสรางเรอนไมพนบานอสานในจังหวดมหาสารคาม.
                                                     
                                                            
                                                                             ั
                                                        ื
                                        ่
                                  ิ
                      
                                              ั
                                           ี
                                           ่
                                                                   ี
                                                             ้
                                                             ื
                                                                
                       ิ
                      วทยานพนธศลปศาสตรมหาบัณฑต สาขาวชาไทยคดศกษา, มหาวทยาลยมหาสารคาม.
                                                                          ั
                                                              ึ
                            ิ
                                                                      ิ
                                               ิ
                                                            ี
                               
                                ิ
                                                     ิ
                                            
                                                                           ึ
                                                                                            ั
                                                                                        ั
                                      ู
                      
                                                                                   ั
                           ิ
                                                        ั
                        ี
                ั
                                                     
                                                                          ี
               รงสฤษฏ เชยรวชย.  (2553).  รปแบบหองครวในบานพกอาศยของคนไทย กรณศกษาบานพกอาศยระดบกลางในเขต
                                                            ั
                            ั
                                                                                
                                                ั
                                      ิ
                        ุ
                                             
                      กรงเทพมหานคร.  วทยานพนธสถาปตยกรรมศาสตรมหาบณฑต สาขาสถาปตยกรรมภายใน, สถาบันเทคโนโลย ี
                                                  
                                                                    ิ
                                                                 ั
                                          ิ
                      พระจอมเกลาเจาคณทหารลาดกระบัง.
                                    ุ
                                  
                       ิ
                               ั
                                                                   ั
                                                                                
                     ุ
                                                  ู
                                                                              ั
               ธาดา สทธธรรม, วรจนทร วฒเนสก. (2541).  รปแบบและระบบนเวศวฒนธรรมของผงบานชาวอีสานตอนบน.
                                    ั
                                  
                                         
                                                               ิ
                                                     ั
                      ภาควชาสถาปตยกรรมศาสตร, มหาวทยาลยขอนแกน.
                                                            
                                                 ิ
                           ิ
                                 
                                                           134
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147