Page 39 - The 8th Graduate Integrity Conference Proceeding

Research Proceedings in The 8 Graduate Integrity Conference: April, 2017
th

Alonso (1960 อ้างอิงใน วัฒนา อัคราวัฒนานุพงษ์, 2546, หน้า 15) กล่าวสรุปการเลือกที่อยู่อาศัยว่าควร
พิจารณาปัจจัย 3 ประการ คือ
1. ราคาที่พักอาศัยซึ่งสัมพันธ์กับรายได้ และความสามารถในการจ่ายส�าหรับที่อยู่อาศัย
ี
ี
ึ
2. รูปแบบของท่อยู่อาศัยท่ก่อให้เกิดความพึงพอใจให้กับผู้อยู่อาศัย ซ่งจะสัมพันธ์กับขนาดครอบครัว และ
สถานภาพสมรส
3. ที่ตั้งของที่อยู่อาศัยจะสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม และระยะทางระหว่างที่อยู่อาศัยกับที่ท�างาน
Carter (1975 อ้างอิงใน สุทธิพันธุ์ พุฒิเลอพงศ์, 2552, หน้า 15) ได้กล่าวถึงปัจจัย 2 ประการ ที่ควบคุม
ิ
ั
ิ
ั
ั
ุ
ิ
ั
ื
ู
ู
ื
ู
การตดสนใจในการเลอกว่าจะอย่บรเวณใดของเมอง ได้แก่ สถานภาพทางสงคมของผ้อย่อาศย เช่น ระดบรายได้ บคลก
ส่วนบุคคล และกลุ่มทางสังคม ส่วนอีกปัจจัยหนึ่ง คือ สภาพครอบครัว เช่น ครอบครัวที่ประกอบด้วยผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่
ย่อมต้องการบ้านที่ตั้งอยู่ในบริเวณที่สงบ
3.5 การใช้ที่ดินกับการคมนาคมขนส่ง
Needham (1977 อ้างอิงใน สุทธิพันธุ์ พุฒิเลอพงศ์, 2552, น.18) ได้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างการใช้
่
ี
ั
ทดินกบระบบโครงข่ายคมนาคมขนส่งและการจราจรว่า ระบบการคมนาคมขนส่งและการจราจรเป็นผลมาจากการใช้ทดิน
่
ี
โดยการคมนาคมขนส่งท�าให้ความต้องการเดินทางของผู้โดยสารในการเข้าถึงพ้นท่ต่างๆ ในเมืองได้อย่างสะดวกข้น และพ้นท ่ ี
ื
ื
ี
ึ
ี
ื
ท่การคมนาคมขนส่งเข้าถึงท�าให้การใช้ท่ดินในบริเวณน้นๆ เกิดการเปล่ยนแปลง เม่อการใช้ท่ดินเปล่ยนแปลงไปตามลักษณะ
ี
ี
ั
ี
ี
ั
การคมนาคมขนส่งและการเดินทางของประชาชนจากต้นทางถึงปลายทาง รวมท้งชนิดของยานพาหนะท่ประชาชนใช้เดินทาง
ี
ี
ี
ย่อมส่งผลต่อการเปล่ยนแปลงการใช้ท่ดินในเมือง ส่วนในทางกลับกันหากมีการเปล่ยนแปลงระบบโครงข่ายการคมนาคมขนส่ง
ี
ั
จะท�าให้การใช้ท่ดินในบริเวณน้นมีการเปล่ยนแปลงตามไปด้วย ดังน้น จึงสามารถคาดประมาณการเดินทางของประชาชน
ี
ี
ั
จากการใช้ที่ดิน หรือคาดคะเนการใช้ที่ดินจากระบบโครงข่ายการคมนาคมขนส่งได้
Leibbrand (1970, p. 40-60 อ้างอิงใน สุทธิพันธุ์ พุฒิเลอพงศ์, 2552, หน้า 18) กล่าวถึงเมืองกับการขนส่ง
ั
ี
ว่าเป็นของคู่กัน ดังน้น จะพบว่าทุกเมืองในโลกจะมีเส้นทางคมนาคมขนส่งเป็นปัจจัยส�าคัญท่มีอิทธิพลต่อการเลือกท่ต้งของเมือง
ั
ี
และการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ นอกจากนี้รูปแบบของการขนส่งยังเป็นตัวก�าหนดและจ�ากัดรูปแบบของเมืองด้วย การพัฒนา
ด้านการขนส่งด้วยเทคโนโลยีใหม่ๆ ท�าให้การขนส่งมีความสะดวกและมีประสิทธิภาพมากข้น ท�าให้เมืองมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว
ึ
ส่งผลต่อรูปแบบการเจริญเติบโตของเมือง นอกจากน้ ระบบขนส่งยังท�าให้เกิดความสะดวกในการเคล่อนย้ายสินค้าของกิจการ
ี
ื
ั
ื
ั
ด้านอุตสาหกรรม ท้งการเคล่อนย้ายวัตถุดิบไปสู่โรงงาน และเคล่อนย้ายสินค้าจากโรงงานไปสู่ตลาดและผู้บริโภค ดังน้น
ื
ี
การวางแผนการคมนาคมขนส่งและการวางแผนการใช้ประโยชน์ท่ดินควรด�าเนินการไปพร้อมกันไม่ว่าในระดับใด โดยต้อง
ค�านึงถึงการให้บริการที่สอดคล้องกับโครงข่ายการคมนาคมขนส่งของเมือง
ี
ี
ื
จากแนวความคิดดังกล่าว สรุปได้ว่าการใช้ท่ดินกับการคมนาคมขนส่งเป็นส่งท่มาคู่กันเสมอ เน่องจากมีการพัฒนา
ิ
ระบบคมนาคมขนส่งเข้าไปยังพื้นที่ พื้นที่ดังกล่าวจะมีการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและบริเวณโดยรอบ เช่น เปลี่ยนเป็นพื้นที่
พาณิชยกรรม พ้นท่พักอาศัย หรือพ้นท่อุตสาหกรรมของเมือง ซ่งในการออกแบบเส้นทางคมนาคมขนส่งในเมืองจะต้องค�านึง
ึ
ี
ื
ี
ื
ถึงความสะดวกในการเข้าถึงพ้นท่ส่วนต่างๆ ของเมือง และยังต้องค�านึงถึงการบริการระบบขนส่งมวลชนท่จะเช่อมไปยังพ้นท ี ่
ื
ื
ี
ี
ื
ต่างๆ ด้วย ดังนั้น การคมนาคมขนส่งจึงมีอิทธิพลต่อการพัฒนาการใช้ที่ดินในเมืองและการขยายตัวของเมืองรวมไปถึงราคา
ที่ดิน เป็นต้น
4. ระเบียบวิธีวิจัย
4.1 การเก็บรวบรวมข้อมูล
1. ข้อมูลปฐมภูมิ (Primary Data) เป็นข้อมูลที่ได้จากการส�ารวจด้วยแบบสอบถาม จ�านวน 257 ชุด โดยใช้
กลุ่มตัวอย่างประชากรที่พักอาศัยและท�างานในเขตผังเมืองรวมเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น
Vol. 8 34