Page 159 - The 8th Graduate Integrity Conference Proceeding
P. 159

th
                Research Proceedings in The 8  Graduate Integrity Conference: April, 2017







               กล้ามเนื้อมัดเล็กและการท�างานประสานสัมพันธ์กันระหว่างมือและตาไปพร้อมกันซ่งสอดคล้องกับแนวคิดของ อุไร ตันสกุล (2542)
                                                                          ึ
                                                                ื
                ี
               ท่กล่าวถึงการประกอบอาหารกับความสามารถในการใช้กล้ามเน้อมัดเล็กของเด็กปฐมวัยในสถานศึกษาพบว่า  การประกอบ
                                                                                                      ื
               อาหารส�าหรับเด็กปฐมวัยจะมีความยากง่ายแตกต่างกันออกไปข้นอยู่กับช่วงอายุและความสามารถในการใช้กล้ามเน้อมัดเล็ก
                                                               ึ
                                                                                                         ิ
                                                                                         ื
                                           ี
                                                                          ื
               ของเด็ก แต่มีเป้าหมายของกิจกรรมท่มุ่งส่งเสริมทักษะความสามารถในการเคล่อนไหวของกล้ามเน้อมัดเล็กในส่วนของน้วมือ
               ข้อมือและมือที่เหมือนกัน เด็กปฐมวัยช่วงอายุ 3-5 ปี เริ่มมีการควบคุมกล้ามเนื้อมือเพื่อหยิบจับได้ดีและมีความคล่องแคล่ว
               มากขึ้น จึงควรได้รับการส่งเสริมทักษะและความสามารถในเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อมัดเล็กไปพร้อมกัน การประกอบอาหาร
                                                                                                 ื
               ด้วยวิธีการห่นและตัดเป็นอีกวิธีการหน่งท่ช่วยส่งเสริมทักษะและความสามารถในการเคล่อนไหวของกล้ามเน้อมัดเล็กให้เด็ก
                         ั
                                               ี
                                            ึ
                                                                                  ื
               ได้ใช้งานอุปกรณ์ประกอบอาหารประเภทต่างๆ  ตามข้นตอนท่ครูก�าหนดให้  โดยประสานสัมพันธ์กับสายตาในการห่นและ
                                                                                                        ั
                                                         ั
                                                               ี
               ตัดวัตถุดิบให้มีลักษณะและขนาดตามต้องการ  เพื่อเตรียมไปประกอบอาหารในขั้นตอนต่อไป  แม้ว่าเด็กปฐมวัยอายุ  3-5  ปี
               จะอยู่ในช่วงวัยเจริญเติบโตท่สามารถควบคุมกล้ามเน้อมือหยิบจับส่งของได้มากข้นแล้ว  แต่ลักษณะทางกายภาพ  วุฒิภาวะ
                                     ี
                                                                  ิ
                                                       ื
                                                                            ึ
                                                  ั
                                                                                    ั
                                                                  ั
                                                                                                           ั
                             ื
                                                                                      ู
                                                                      �
               ในการตัดสินใจหรอการระมัดระวังตนเองจากอนตรายขณะใช้งานน้นยงทาได้ไม่เต็มท่เท่าวยผ้ใหญ่  การเลือกใช้อุปกรณ์ห่น
                                                                                ี
                                                                    ั
               และตัดจึงจ�าเป็นต้องค�านึงถึงความเหมาะสมเพ่อรองรับความสามารถในการใช้งานของเด็กด้วย โดยส�านักงานคณะกรรมการ
                                                  ื
               การศึกษาเอกชน (2535) ได้กล่าวถึงแนวทางในการจัดกิจกรรมประกอบอาหารส�าหรับเด็กปฐมวัยว่า ต้องค�านึงถึงอันตราย
                                                                                                           ั
                                       ุ
                                              ่
                                              ี
                                               ่
                             ั
                                               ี
                                                                     ี
                                                                                        ุ
                                                                     ่
                                                                             ึ
                                                                      ุ
                                                                                             ิ
                                                      ั
               และความปลอดภยโดยเฉพาะอปกรณ์ทเกยวข้องกบของมคมให้มากทสด  รวมถงผลการประชมสหวทยาการเพือป้องกน
                                                                                                     ่
                                                            ี
               การบาดเจ็บในเด็ก ครั้งที่ 3 (คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. 2546) พบว่าเด็กไทยมีความเสี่ยงต่อการใช้ผลิตภัณฑ์
                                                                           ี
                                                 ึ
                                             ี
                                          ี
               ท่มีอยู่ในชีวิตประจ�าวัน  ซ่งความเส่ยงน้เกิดข้นได้จากการออกแบบผลิตภัณฑ์ท่ไม่เหมาะสมต่อขนาดและพัฒนาการของเด็ก
                ี
                                   ึ
               การใช้งานที่ผิดวิธี เพราะอาจก่อให้เกิดอันตรายและการบาดเจ็บแก่ร่างกายได้
                                   ื
                      ผู้วิจัยลงพ้นที่เพ่อศึกษารูปแบบอุปกรณ์ห่นและตัดในการประกอบอาหารของเด็กปฐมวัยท่ใช้ในโรงเรียนอนุบาล
                                                      ั
                              ื
                                                                                            ี
               จ�านวน  5  แห่ง  คือ  โรงเรียนอนุบาลขุมทองวิทยา  โรงเรียนอนุบาลสามเสนฯ  โรงเรียนอนุบาลพิบูลเวศม์  โรงเรียนอนุบาล
               วัดปรินายก และโรงเรียนอนุบาลคหกรรมศาสตร์เกษตร พบว่าอุปกรณ์หั่นและตัดที่ใช้ส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของมีด ลักษณะ
                                      ี
                                                                        ื
               ของอุปกรณ์ดังกล่าวเป็นแบบท่หาได้ง่ายตามท้องตลาดท่วไปไม่ได้ออกแบบเพ่อรองรับพฤติกรรมการหยิบจับใช้งานของเด็กเล็ก
                                                         ั
               โดยเฉพาะ หากใช้งานอย่างไม่ระมัดระวังและไม่ถูกวิธีอาจเกิดอันตรายกับเด็กได้โดยง่าย อุปกรณ์หั่นและตัดในการประกอบ
                                                                                           ี
                                   ี
                                              ี
                                            ึ
               อาหารถือเป็นผลิตภัณฑ์เส่ยงชนิดหน่งท่มีอันตรายโดยตัวเอง  เพราะมีองค์ประกอบหลักเป็นใบมีดท่มีความแหลมคม  ไม่ม ี
                                                                ู
                                                                                                         ิ
                                                                                                         ่
                                                                                     ั
               ส่วนป้องกนนวมอจากคมมดโดยตรง  อาจก่อให้เกดอนตรายกบผ้ใช้งานได้ทกเมอหากไม่ระมดระวง  โดยเฉพาะอย่างยงกบ
                                                                                         ั
                                                                         ุ
                                                                            ่
                                                                            ื
                                                              ั
                                                     ิ
                                                       ั
                                   ี
                                                                                                           ั
                       ั
                           ื
                         ้
                         ิ
                                                                                      ี
               เด็กเล็กท่ยังมีวุฒิภาวะไม่เพียงพอ รวมถึงขนาดของด้ามจับอุปกรณ์ท่ไม่เหมาะสม คือ ด้ามจับท่มีขนาดไม่พอดีกับมือของเด็ก
                      ี
                                                                   ี
               ส่งผลให้เกิดความไม่สะดวกสบายในขณะใช้งานเพราะหยิบจับได้ไม่กระชับมือ เด็กจึงมีวิธีการจับท่แตกต่างกันออกไปซ่งส่วนหน่ง ึ
                                                                                                     ึ
                                                                                      ี
               เป็นวิธีการจับอุปกรณ์ท่ไม่ถูกต้อง  อาจท�าให้เกิดการพลิกของข้อมือหรืออุบัติเหตุระหว่างการใช้งานได้  ดังน้นการออกแบบ
                                                                                                 ั
                                 ี
                                                                                    ่
                                                     ็
               อปกรณ์หนและตัดในการประกอบอาหารสาหรบเดกปฐมวัยจงตอง คานงถึงความเหมาะสมตอขนาดพฒนาการและตอบสนอง
                                                            ึ
                      ่
                                                                  �
                                                              ้
                      ั
                ุ
                                              �
                                                  ั
                                                                                           ั
                                                                    ึ
               พฤติกรรมการใช้งานของเด็กในช่วงวัยนั้นด้วย
                            ิ
                                                                                                ี
                      อดิศักด์ ผลิตผลการพิมพ์ (2550) กล่าวถึงความเส่ยงในผลิตภัณฑ์ส�าหรับเด็กว่า การจัดการความเส่ยงและสร้างเสริม
                                                           ี
                                                            ึ
                                                          ึ
                                                                             ี
                                                                     ิ
               ความปลอดภัยโดยการควบคุมผลิตภัณฑ์อันตรายเป็นวิธีหน่งซ่งจะน�าไปสู่ส่งแวดล้อมท่ปลอดภัยแก่เด็กได้ โดยเฉพาะการออกแบบ
               ผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้งาน ผลิตภัณฑ์อันตราย (Hazardous Product) สามารถแบ่งตามคุณลักษณะของ
               ความเสี่ยงที่เกิดขึ้น (Risk Characterization) ออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ 1) ผลิตภัณฑ์มีอันตรายไม่คุ้มกับประโยชน์ที่ได้
               ในการใช้  2)  ผลิตภัณฑ์มีอันตรายโดยตัวเองแต่ยังมีประโยชน์ในการใช้เพียงพอ  3)  ผลิตภัณฑ์มีอันตรายเมื่อมีการใช้ผิดวิธี
                                      ื
               และ 4) ผลิตภัณฑ์มีอันตรายเม่อมีการช�ารุดเสียหายหรือเส่อมสภาพ การจัดการความเส่ยง (Risk Management) ของผลิตภัณฑ์
                                                                               ี
                                                          ื
                                       ี
               อันตรายแต่ละประเภทมีวิธีการท่แตกต่างกันออกไป เช่น การก�าจัดผลิตภัณฑ์ออกจากตลาดในประเภทท่ 1 การเปล่ยนแปลง
                                                                                              ี
                                                                                                      ี
               รูปร่างผลิตภัณฑ์หรือใช้พร้อมอุปกรณ์เสริมความปลอดภัยในประเภทท่ 2 เป็นต้น นอกจากน้น ผลิตภัณฑ์ท่ก่อให้เกิดอันตราย
                                                                    ี
                                                                                    ั
                                                                                               ี
                      ี
                                                                                           ิ
               ประเภทท่ 2 หรือ 3 ยังสามารถน�ามาใช้โดยจ�ากัดลักษณะผู้ใช้งานได้ เช่น การจ�ากัดกลุ่มอายุในของช้นเล็ก หรือใช้พร้อมกับ
               ให้การศึกษาหรือค�าเตือนแก่ผู้ใช้งาน  เป็นต้น  ส�าหรับอุปกรณ์หั่นและตัดในการประกอบอาหารนั้นจัดอยู่ในประเภทที่  2  คือ
               Vol.  8                                      154
   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164